Pijn Reset Methode: de gedachte erachter
TMS (Tension Myoneural Syndrome) – als je lichaam spreekt wanneer je emoties worden weggestopt
Misschien herken je dit: je hebt pijnklachten, je hebt al van alles onderzocht of geprobeerd, maar artsen vinden geen duidelijke oorzaak. Of je klachten wisselen, komen en gaan, of verergeren op momenten dat je helemaal geen fysieke overbelasting hebt gehad.
Dat voelt frustrerend, toch?
Prof. John E. Sarno (1923–2017) ontwikkelde hiervoor een andere kijk. Hij ontdekte dat onbewust onderdrukte emoties en innerlijke stress een grote rol kunnen spelen bij chronische pijn. Hiervoor gebruikte hij de term Tension Myoneural Syndrome (TMS) – spanning die via zenuwen en spieren tot uiting komt.
Later werd de term aangepast naar Tension Myoneural Syndrome, omdat niet alleen spieren betrokken zijn, maar ook de zenuwen die deze processen aansturen.
Wat gebeurt er dan in je lichaam?
Volgens deze visie kan het lichaam reageren op onderliggende emotionele stress door:
- spierspanning en verkramping
- vasoconstrictie (licht vernauwde bloedvaatjes)
- verminderde doorbloeding → mild zuurstoftekort in weefsels (hypoxie)
Dat klinkt technisch, maar het voelt heel herkenbaar:
pijn, drukpijn, stijfheid, verzuurde spieren, tintelingen, dof gevoel, zwelling of zelfs tijdelijk krachtverlies.
Dit zijn geen “tussen de oren”-klachten.
Ze zijn lichamelijk voelbaar, alleen ligt de oorsprong vaak in iets dat emotioneel is.
Het autonome zenuwstelsel speelt hierbij een centrale rol. Dat systeem bepaalt of je lichaam zich veilig voelt — en als het stress of emotionele dreiging ervaart, kan het een beschermingsreactie geven in de vorm van spanning of pijn.
Waarom zou jouw brein pijn creëren?
Onze maatschappij leert ons al vroeg dat ongecensureerde emotie niet gewenst is.
Kinderen doen het nog moeiteloos: als ze boos zijn, schreeuwen ze. Als ze verdriet hebben, huilen ze. Als ze bang zijn, zoeken ze troost.
Maar als volwassenen hebben we geleerd:
- “Doe normaal.”
- “Niet zo aanstellen.”
- “Sterk zijn.”
- “Je hoort je emoties onder controle te hebben.”
En dus drukken we emoties weg. Niet bewust — juist onbewust.
Wanneer emoties als te heftig, te pijnlijk of te kwetsbaar worden ervaren, kiest het brein soms voor een bliksemafleider. Afleiding voelt veiliger dan voelen.
Afleiding kan vele vormen hebben
Sommige afleidingen herken je meteen:
- scrollen op je telefoon
- roken, drinken, eten
- shoppen, gamen, binge-watchen
Andere zijn subtieler en lijken zelfs gezond:
- workaholism (overmatig hard werken)
- perfectionisme
- altijd “de sterke zijn”
- compulsief sporten of eindeloos mediteren
En ja… ook pijn kan zo’n afleidingsmechanisme worden.
Wanneer je aandacht naar pijn gaat, hoef je niet te voelen wat er onder de oppervlakte speelt.
Het brein kiest dan niet voor het verwerken van emotie, maar voor bescherming via afleiding.
Voorbeelden (die we allemaal herkennen)
- In plaats van je boosheid te uiten in een vergadering → steek je een sigaret op.
- Na een aanrijding → blijf je “sterk” terwijl je lichaam eigenlijk wil ontladen.
- Na verdriet → duik je in Instagram in plaats van te huilen.
- Om geen grenzen te hoeven aangeven → stop je nóg een handje nootjes in je mond.
- De woede over iets uit je verleden → zet je om in hard werken of presteren.
En dan lijkt het alsof het “ongewoon” is dat je lichaam op een gegeven moment protesteert.
Maar eigenlijk is dat heel logisch.
Wat TMS zegt is dit:
Het lichaam gebruikt pijn als signaal wanneer emoties niet gehoord worden.
Niet als straf, maar als beschermingsmechanisme.
Het wil je iets vertellen.
Wanneer je leert luisteren naar die signalen — in plaats van ze weg te duwen — ontstaat ruimte voor herstel. Spanning vermindert, spieren ontspannen, en de doorbloeding herstelt.
Dat is geen magie.
Dat is neurofysiologie + emotioneel bewustzijn.
Onze rol in dit proces
In onze begeleiding ga je niet “tegen de pijn vechten”.
Je leert:
- wat jouw lichaam probeert te beschermen
- welke emoties of patronen eronder liggen
- hoe je weer veiligheid en ontspanning kunt herstellen
Je hoeft niets te forceren. Je hoeft alleen te leren luisteren.
Want wanneer het lichaam protesteert, probeert het jou niet te saboteren —
het probeert je te beschermen.